Wij zijn alweer bijna toe aan de Kerstvakantie. Een tijd van gezellige dagen met lekker eten, drinken en plezier. Wij wensen iedereen fijne feestdagen toe en een bovenal gezond en sportief 2014!

Beste leden en vrijwilligers,

Ja, dat lezen jullie goed, Linda Alexandre gaat ons verlaten. Wat jammer! Op 14 december a.s. nemen we in het zwembad afscheid van haar. In bijgaand stukje doet Linda zelf haar verhaal, maar wij, het bestuur van De Pinguins, willen haar graag vanaf deze plek eren. Linda heeft zich ruim 12 jaar ingezet voor De Pinguins. Wij hebben haar leren kennen als een opgewekte, warme en energieke vrouw, die steeds voor iedereen klaarstaat. Ook tijdens de bestuursvergaderingen leverde Linda veel positieve inbreng en zat vol ideeën. Het was altijd heel prettig om met haar samen te werken.

Linda deed het vrijwilligerswerk naast een drukke baan en een bewerkelijk gezin. Na het ongeval van haar man Tom kwam er nog meer op haar schouders terecht. Wij verbaasden ons er altijd over hoe goed ze dat allemaal kon regelen. maar we maakten ons er ook wel een beetje zorgen om of het niet te veel werd.

De aankondiging van Linda dat ze er mee ging stoppen, kwam voor ons dan ook niet totaal onverwacht. Geheel in de stijl van Linda heeft ze samen met Linda Koning voor goede opvolgers gezorgd. Maar dat neemt niet weg dat wij haar ontzettend zullen missen. Wij bedanken Linda van harte voor al haar inzet en wensen haar en haar gezin nog heel veel mooie jaren.

En wie weet…….misschien tot later!

Het bestuur, Thames Guit, Mieke Helgering en Dick Tol

Hallo allemaal,

Bijna is het zover….
Zaterdag 14 december zal ik voor het laatst in het zwembad zijn bij de Pinguïns.

Ruim 12 jaar geleden kwam ik in contact met deze club, nadat het onmogelijk leek voor onze dochter haar zwemdiploma te halen. Met veel geduld heeft zij haar A-diploma in 3 jaar gehaald. Ondertussen gingen haar oudere zus en jongere broertje ook bij de Pinguïns diploma zwemmen. Terwijl zij zwemles kregen kon ik mijzelf nuttig inzetten als vrijwilliger bij het helpen van andere leden met het zwemmen.

Erg leuk vind ik dat, het geeft mij zoveel voldoening als er weer een stapje in het leren zwemmen is bereikt en het plezier dat de leden hebben bij het zwemmen. En ja, niet altijd is er “zin” om te gaan zwemmen, maar probeer je een manier te zoeken om het toch voor elkaar te krijgen en dat de leden met “een lach” weer naar huis gaan. Een hele uitdaging vind ik dat soms!

Uiteindelijk ben ik gevraagd in 2008 door onze voorgangers André en Marja Geiger om samen met Linda Koning de coördinatie in het zwembad over te nemen. Ook dit heb ik met veel plezier gedaan, ook mijn man hielp waar hij kon, tot het moment dat onze dochters niet meer verder wilden zwemmen (met alle diploma’s op zak!). Verder ging ik met onze zoon en ook nadat hij alle diploma’s op zak had. Nog steeds ga ik met veel plezier naar het zwembad, maar toch heb ik gekozen om te gaan stoppen. Het was geen makkelijke keuze, ruim een jaar lang heb ik getwijfeld. Maar helaas moet ik inzien dat het te zwaar voor mij wordt om op zaterdagochtend vroeg ook present te moeten zijn.

Doordat mijn man helaas (nu alweer bijna 3 jaar geleden) een motorongeluk heeft gehad, geschept door een bus, waarbij hij op het hoofd is terecht gekomen is de zorg voor onze kinderen en het huishouden grotendeels op mijn schouders terecht gekomen. Daarnaast moet ik 4 dagen werken per week om rond te komen en werkend in de zorg draai ik wisseldiensten met soms 1 dag vrij ertussen, net hoe het rooster technisch uitkomt. Dus helaas moet ik de knoop doorhakken, besluiten nemen. En ga ik 14 december afscheid nemen van de Pinguïns, een hechte club, waar ik met veel plezier deel vanuit maakte.

Natuurlijk waren Linda Koning en het bestuur al langer op de hoogte gebracht door mij en hebben wij samen voor vervanging van mij gezorgd. Dit hebben wij gevonden in de persoon van Willia Veltman en Marjo Bouwhuis. Vooral Willia neemt mijn taken over en zal zo nodig door Marjo ondersteunend worden. En gelukkig moet ik zeggen dat dit de dames prima afgaat, er ook frisse nieuwe ideeën zijn gekomen (zoals het gekleurde banenoverzicht).
Met een gerust hart kan ik gaan stoppen, wel met pijn in het hart, de Pinguïns is toch een soort “familie” geworden. Maar wie weet, als de tijd het in de toekomst toelaat, kom ik weer gezellig helpen.

In ieder geval voor nu bedankt ik alle vrijwilligers en zweminstructrices voor hun fantastische samenwerking, alle leden en ouders voor het vertrouwen dat er is gegeven bij het zwemmen bij de Pinguïns.

Groetjes Linda Alexandre.

Vorig jaar november (2012) vroeg mijn buurvrouw Marjo, reeds jarenlang vrijwilligster bij de Pinguïns, of ik, Willia, eens mee wilde om te kijken naar de vrijwilligersactiviteiten bij de Pinguïns onder het mom: Wie weet is het wat voor jou.

Ik zal me even voorstellen. Mijn naam is Willia Veltman-Swerissen, getrouwd met René en samen hebben we een dochter, Youandi, van 19 jaar. Geboren en getogen in Amsterdam, maar sinds 1987 woonachtig in het heerlijke dorpje Oosthuizen.

Als je dan komt om te kijken krijg je vanuit de vereniging al snel de vraag gesteld of je het leuk vindt en interesse hebt om een kind te begeleiden.

In eerste instantie heb ik de “kunst afgekeken” als 2e begeleider bij een kind.

Ik raakte steeds meer enthousiast en gedreven en vervolgens werd er nieuw doof kind opgeroepen die ik mocht begeleiden. Sta je daar als horende ongestructureerd met allerlei hand-, armbewegingen en goed articuleren iets duidelijk te maken in de hoop wat bij te brengen.

Toen kwam de verlossing, want wij (de coördinatoren en enkele vrijwilligers) mochten een cursus handgebaren volgen specifiek gericht op zwemlessen en de communicatie daar omheen.

Ga je blij naar de 1e les en schrik je je vervolgens een ongeluk, want de lerares zelf is doof en je wordt dus meteen in het diepe gegooid.

Fijn, er is wel een tolk. Jammer, die is er maar één les.

Leuk, we hebben zin in de 2e les (want je kan nog steeds steun vinden bij de medecursisten), maar wat overkomt ons: Er liggen oordopjes klaar om in te doen zodat we de hele les ondervinden hoe het is om niet te kunnen horen. Het zweet breekt je dan aan alle kanten uit.

Maar wat waren het fantastische lessen en wat hebben we veel geleerd en gelachen.

En wat goed om dat met een niet-horende lerares te doen, omdat zij ook goed kan duiden op welke manier je het beste kan omgaan met een niet-horende met allerlei achtergrondinformatie (je houding, valkuilen, gezichtsuitdrukkingen; altijd vertellen wat je gaat doen als je even weg moet/wegloopt ==> roepen helpt niet, de tijd nemen om iets duidelijk te maken, etc.). Creëren van een stuk begrip en je bewust zijn van …

De lessen waren zeer gevarieerd; gericht op het gebaren van begrippen (dus geen letters maken e.d.), want dat gebruiken kinderen namelijk ook het meest. Onze lerares was daarbij nog eens zeer inspirerend.

We hadden veel afwisselende oefeningen, rollenspellen met betrekking tot situaties bij de zwemlessen (als bijvoorbeeld als een kind onzeker of angstig is in het water, als een kind wat wil vragen, etc.). Zo werd naar behoefte wekelijks ons vocabulaire uitgebreid middels een steeds groter aantal begrippen in gebarentaal.

Conclusie : wat een geweldige communicatie verrijking en nu maar veel oefenen, want eerlijk is eerlijk je moet wel wennen om ook veel te werken met je houding en gezichtsuitdrukkingen naast het gebruik van gebaren en niet te vergeten het geduld te hebben om iets duidelijk te maken.

En verder: wat is het toch leuk om bij de Pinguïns als vrijwilliger te mogen instrueren & begeleiden.

Op veler verzoek werd het discozwemmen verplaatst van de voorjaarsvakantie naar een latere datum in het seizoen, 6 april 2013.
Natuurlijk wel een beetje laat om echt in het donker te zwemmen want het blijft dan al best lang licht, maar met de gezellige muziek van onze dj. Harry zeker niet minder leuk.

Die datum hadden 2 waterpolospelers Matyas en Marco, vrijgemaakt om tijdens het discozwemmen in het voorste gedeelte van het wedstrijdbad een echte waterpolotraining te geven. Dat was nieuw en spannend, zijn er genoeg kinderen die dat willen?

Gelukkig was er veel animo en iedereen was heel enthousiast. De lessen zijn in 2x een half uur verdeeld over de avond en de tweede keer waren en zelfs nog meer personen die mee wilden doen! Een groot succes dus. De kinderen die meegedaan hebben kregen ook nog een leuke bidon van de mannen. Helemaal top. Ook de mensen langs de kant hebben ervan genoten. Het was een leuk schouwspel.

Onder het genot van een gezellig muziekje, koffie en voor iedereen een lekker ijsje naar keuze werd het wederom een heerlijk zwemavondje.

Dank aan alle toezichthouders, dj, licht- en geluidsman, fotograaf en waterpoloers die dit weer mogelijk hebben gemaakt

Wij zijn alweer aangekomen in de 3de maand van 2013.
Wat gaat de tijd snel!
Het is dus de hoogste tijd om weer een stukje te schrijven over afzwemmen.
Maar liefst 6 kinderen hebben de afgelopen maanden een diploma behaald.

Eind vorig jaar, 15 december 2012 kon onze juf Bep met haar groep afzwemmen.
Rens Werner & Pedro Meijer behaalde hun zwemvaardigheid 2 diploma.
Shanna kreeg deze dag een aanmoedigings diploma.
Ook Kelly kon voor zwemvaardigheid 2 afzwemmen, door omstandigheden moest dit later.
Uiteindelijk mocht zij haar diploma op 23 februari 2013 in ontvangst nemen.

Allen nogmaals van harte gefeliciteerd en blijven jullie heerlijk met zijn allen doorzwemmen.
Op naar het volgende diploma, maar dat lukt vast onder begeleiding van onze enthousiaste juf Bep!

Ook in de combinatiebaan B/C werd afgezwommen op deze 23 februari.
De welbekende “puntjes op de i” moesten gezet worden de afgelopen weken.
En dit is prima gelukt door Dominique & Ronald met hulp van Sabine.
Want Leandro Ouwehand heeft zijn C-diploma behaald en Jilles Zwarthoed zijn B-diploma.

Ook jullie nogmaals van harte gefeliciteerd en succes bij het behalen van het opvolgend diploma!

30 Januari jl. is Maja Geiger overleden. Conform haar wens hebben wij dit bedroefde nieuws 16 Februari vernomen. Gedurende heel veel jaren was Maja een zeer gewaardeerde en trouwe kracht bij “De Pinguïns”. Elke zaterdag regelde zij, samen met haar man André, dat de lessen goed liepen, dat de lijnen in en uit het water kwamen, etc. etc. Ook het versturen van de verjaardagskaarten en het bijhouden van het overige wel en wee, was een taak, die Maja met liefde deed. De cadeautjes voor Sint lagen al in het begin van het jaar klaar. Ze was een kei in het bedenken van weer nieuwe verrassingen.

Tot het einde toe was zij zeer geïnteresseerd en betrokken bij “haar” Pinguïns

Wij zullen haar heel erg missen en we twijfelen er niet aan dat dat voor heel veel leden geldt.